Jak co roku spotykamy się w naszej Afalogowej Rodzinie z osobami, które pokonują afazję lub już tego dokonały. Nasza Rodzinka rozrasta się coraz bardziej.
Nie każdy może dojechać na spotkanie, gdyż niektórzy mają kilka tysięcy kilometrów do pokonania… A w tym roku było nas jeszcze mniej. Najpierw spotkanie musiało być przesunięte z powodu grypy, która dopadła mnie. Potem okazało się, że nasz gość specjalny – Zuza złamała nogę, Jacek z żoną zachorował, podobnie Grzegorz z żoną, Jola z mężem nie mogła dojechać, a Irena z mężem Tomkiem wyjechali. Natalia – zachorowała również, a miałyśmy już plan na spotkanie. Żona Jacka – Iwonka została z dziećmi w domu. Wanda – nasza terapeutka – z mężem też nie mogli dojechać. I tak z grupy ponad 30 osób zostało nas mniej o 17 osób.
Marta upiekła ciasto kolejny raz, był barszczyk z uszkami i cudowne ciasteczka dzieci Grzegorza i Marty. Akcent humorystyczny zawdzięczamy Eli i Piotrowi, którzy przygotowali kilka skeczów. Serniczek Marty był tak dobry, że ledwo zdążyłam uwiecznić go na zdjęciu…
Najważniejsze jednak było spotkanie – nasze rozmowy, humorystyczne historie dotyczące udaru – tak dzisiaj tylko humorystyczne. Bo udar można odczarować i nieco się z niego pośmiać… W końcu to nie koniec świata, a nawet pewnego rodzaju sprawdzian dla miłości i wytrwałości rodzin, które skutki udaru zwalczają wspólnie.
A kto dzisiaj z nami był? Ania, której terapia została zakończona – mówi już za dobrze, by uczestniczyć w terapii, ale i tak odwiedzamy się. Marta z córką Karoliną, która wyrosła na dorosłą kobietkę, a miała 2 lata w chwili udaru mamy. Agnieszka, która w terapii jest krótko ale efekty już są widoczne – aż miło patrzeć. I Jacek – afatyczny bliźniak – Agnieszki; Grzegorz, z żoną Martą, który nie wierzy w swoją moc ale my widzimy jak zdrowieje. Była też Ela z Piotrem, którzy występują na scenie i już po raz kolejny wspierają nas skeczami i mini przedstawieniami teatralnymi – dziekujęmy za Wasze zaangażowanie! Niespodziewane były odwiedziny Rady Osiedla – dziękujemy Wam za udział w spotkaniu.
Jak co roku podczas naszych Mikołajek, robimy łańcuch, którym oplatamy choinkę – i tym razem też tak było – zobaczcie fotorelację…
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia wszystkim naszym Pacjentom oraz Rodzinom życzymy miłości, siły, wytrwałości i wszystkiego, co najpiękniejsze – Marlena, Wanda, Ania, Włodek i Magda.
P.S. Zuzo, następnym razem nie skacz po schodach – czekamy wiosną na Ciebie! Czekamy też na pozostałych zaproszonych gości, którzy nie dotarli oraz tych, którzy chcieliby nas odwiedzić.
