Dziura terapeutyczna – nie można być doskonałym

Sukienka założona przodem do tyłu czy dziura w rajstopie? To nie problem. W każdym z nas jest jakaś niedoskonałość i warto nauczyć się z nią żyć.

Ogromna dawka wiedzy, ogromna dawka empatii i zrozumienie potrzeb dziecka jąkającego się, bycie przez chwilę dzieckiem jąkającym się – to tylko fragmenty tego, co dzieje się na warsztatach. Czy można przeprowadzić warsztaty z jąkania? Oj tak. Pani profesor Węsierska pozwoliła zrozumieć, jak to jest być dzieckiem cały czas wspieranym, kontrolowanym i atakowanym… Każda z tych form zachowań otoczenia wymaga analizy. Swoim niewłaściwym podejściem do osoby z jąkaniem, możemy ten problem pogłębić.

Jest dokładnie godzina 17.18 a grupa eksploduje energią, śmieje się i nadal jest aktywna. Jutro ciąg dalszy.

Kolejny dzień warsztatów.

Praca z osobą jąkającą się powinna rozpocząć się od nas – od zmiany sposobu myślenia. Osoby jąkające się nie oczekują od nas współczucia, oczekują zrozumienia i chwili cierpliwości, wysłuchania a nie wyręczania. Ważne, by otoczenie nie bało się kontaktu z jąkającym a było otwarte, by dominowało partnerstwo a nie: JA i TY z problemem…

Chcąc być dobrym terapeutą należy pogłębić wiedzę o jąkaniu i zadać osobie jąkającej pytania:

  1. co dzieje się z twoim aparatem mowy, gdy się jąkasz?
  2. co czujesz, gdy się jąkasz?

Desensytyzacja czyli odczulanie: pójdź, zrób to i sprawdź.

Odczulanie to pozbycie się lęku przez niepłynnością mówienia. Odgrywanie ról to jeden ze sposobów oswojenia lęku.

Pseudojąkanie czyli celowe jąkanie. Celem tych ćwiczeń jest oswojenie problemu, bawienie się tym, co nas blokuje. To, czego się boimy, oswajamy: podobnie jak oswajamy nasz lęk przed pająkiem, przed którym kiedyś uciekaliśmy.

Odczulanie jest niczym szczepionka, która uodparnia na chorobę, która uodparnia na lęk przed mówieniem.

Oswajanie problemu buduje poczucie własnej wartości.

Jak się okazuje lęk dotyczy również terapeutów, którzy sami boją się podjąć pracy z osobą jąkającą się…

A więc oswajajmy wzajemnie swoje lęki, obawy!

Cieszę się niezmiernie, że po raz kolejny gościmy w AFALOG Centrum wybitnego specjalistę – tym razem specjalistę w dziedzinie jąkania.

Szkolenie z Panią profesor Węsierską niezmiernie energetyczne pozwoliło na przeprogramowanie naszego myślenia na temat terapii jąkania. Dziękujemy i już wiemy, że do zobaczenia.

6 komentarzy do “Dziura terapeutyczna – nie można być doskonałym”

  1. Dziękuję wspaniałej grupie otwartych i zaangażowanych logopedów oraz organizatorom (za znakomite warunki)! Drogie koleżanki – trzymam kciuki za Wasze sukcesy terapeutyczne: bądźcie tymi, którzy dodadzą dzieciom z jąkaniem i ich rodzicom skrzydeł…

    • Dziękujemy w imieniu wszystkich Uczestników za fantastyczne warsztaty. dzięki którym staliśmy się odważniejsi w prowadzeniu terapii osób jąkających się. Oczywiście czekamy na ciąg dalszy i kolejne spotkania.

  2. ? Pani profesor zachęcała nas: „Postarajcie się, by terapia stała się dla dziecka przygodą.” Dla mnie, mimo wieloletniego doświadczenia w pracy z osobami jakajacymi się, to spotkanie było przygodą. Przygoda budzi emocje, rozbudza ciekawość i chęć wdrażania nabytych umiejętności, chęć dzielenia się swoją wiedzą i służenia umiejętnościami. Dziękuję za to? Jestem pod ogromnym wrażeniem Pani wiedzy i zaangażowania oraz umiejętności tak profesjonalnego przekazu ?

  3. Chcialam również wyrazić ogromne uznanie dla Afalog. P. Marlenko, Pełen profesjonalizm : doskonałe warunki, pięknie przygotowane materiały.? Przemiła atmosfera, wskazówki noclegów i propozycje kulturalne na czas „po szkoleniu” sprawiły, że czułyśmy się bardzo zaopiekowane. W przyszłości będę korzystać z Panstwa uslug i z przekonaniem polecać ? Dziękuję ???

Możliwość komentowania została wyłączona.